“Saga”, Mas Matbaacılık’ta 64 adet basıldı, her nüsha numaralandırılıp yazarı tarafından imzalandı. 24 nüsha yazara, 4 nüsha yayınevine ayrıldı, 24 nüsha satışa sunuldu. Kalan 12 nüsha 12 özel kitaplık için ayrı tutuldu.

“Gün ağarmadan kapıya dayanmışlardı. Dioskiros’u çıkacağı seferin heyecanı basmış, doğru dürüst uyku tutturamadığı için vaktinden önce döşeğinden kalkıp giyinmiş, beklemeye koyulmuştu. Mabeyinci, kendisine eşlik eden adamlarını dışarıda bıraktı, içavluda onunla başbaşa konuşmayı yeğledi. Atını alamayacaktı, onun için başka bir hayvan seçmişlerdi. Yanında yalnızca âlet edevâtını içeren heybenin olması yeterliydi, azığı hazır edilmişti. Rehberi şehrin dışındaydı, onu yanına götüreceklerdi. Dört ya da beş gün sürecekti yolculukları, insanlardan uzak duracaklardı. Harfiyen rehberin seçimlerine ayak uydurmak durumundaydı, hiçbir koşulda diklenmeye kalkışmamalıydı. Neredeyse buyruk kipinde söylenenler sanatçıyı biraz rahatsız etti ama sesini çıkarmadı. “Kaldı ki”, diye ekledi Mabeyinci : “Boşuna konuşmaya çalışmayın rehberinizle, dilimizi hiç bilmez”. Adamı ilk gördüğünde iliklerine dek ürperdiğini anımsıyor Dioskiros : Çöl haydutlarınınkini çağrıştıran giyimi kuşamı, gözlerini açıkta bırakacak biçimde başına ve boynuna sardığı boz kumaşın içinde dimdik duran siluette belirgin bir taşkınlık hissetmişti. Öngörülenin tersine, delicesine at sürdükten sonra, kısa molalar dışında pek dinlenmeden deniz kıyısından uzaklaşmışlar, üçüncü günün akşamı hedefe yaklaşmışlardı. Hayvanların çatlamasına ramak kalmıştı, yeniden dağların eteklerine vardıklarında. Son tırmanıştan önce, bir derenin yanında durdular. Kana kana su içti atlar. Rehber başındaki kumaşı sağ omuzunda tutturduğu köşeden saldı ve havada iki tam daire çizerek çözdü. Dioskiros hemen onun imparator olduğunu anladı. Gece dağa inerken seslerin kırıldığını duydu.” (Kitaptan)

​

​

​