Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Taş Devri adlı şiir kitabı, 61 yıl sonra, ikinci baskısıyla yeniden okur karşısında. Ayrı bir toplam içinde yayınlanması düşünüldüğünden toplu yapıtlara girmeyen Taş Devri onca yıla direnen taptaze diliyle günümüz şiirseverlerinin huzuruna bir Norgunk Yayıncılık kitabı olarak çıkıyor.
Türkçenin sınırlarını yıllardır yeni keşiflerle, buluşlarla hep şaşırtıcı uzaklıklara, sıcacık yakınlıklara taşıyan Dağlarca, kitabın girişinde bu yeni baskı üzerine Ahmet Soysal ile yaptığı söyleşide şöyle diyor: “Hava Toprak Su Ateş ne güzel bir oyuncak! Hâlâ içimdeki çocuğun bu oyuncağını bilim de felsefe de kıramamıştır. Büyümüş de küçülmüş gibi olmam bundan olmasın?”

 

​

El işi

​

Göz nuru döktük ve yaptık,
Kabımızı, ipimizi, bıçağımızı.
Onları sabırla süslüyoruz,
Geceler için, bâzı.

​

Yeşil yapraklar, sarı kuyruklu kuşlar,
Silinir akşam üstü.
Deremiz, bir yudum su verdi ama,
Bütün günü nereye götürdü?

​

Süt gibi göllerde yüzmedik,
Hayvan kovalamadık, ormandan.
Kurumuş ağacı kesip devirdik yere,
Fakat neydi havada kalan?

​

Sazlar ördük, yıldızlara karşı,
Boz kürklere sarılıp.
Sazlar, ellerimiz ve boz kürkler arasında,
Yıldız ışıkları, kayıp.

​

Ne kadar güzel ve korkunç,
Ne kadar severiz.
Bilinmez bir şey söyler,
Ellerimiz.

​

(Kitaptan, s. 30)

​

​

​